Zapraszamy na wyjątkowy przegląd organizowany wspólnie ze Stowarzyszeniem Kin Studyjnych. Krótka historia polskiego kina to selekcja 10 perełek polskiej kinematografii za którą odpowiada Tomasz Kolankiewicz - Dyrektor Artystyczny Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni. W ramach pierwszego pokazu zapraszamy na "Popiół i diament".
"Popiół i diament" – Andrzej Wajda 1958
15.02, godz. 20:30 KUP BILET
Na przegląd obowiązują bilety w promocyjnej cenie 10 zł
Zapraszamy na kolejny pokaz z cyklu. Już 9.03 o godz. 20:30 pokażemy "Pociąg" (reż. Jerzy Kawalerowicz). Bilety już dostępne KLIK
Polska kinematografia jest jedną z najciekawszych spośród wielkich narodowych kinematografii drugiej połowy XX wieku. Mimo burzliwej historii, cenzury, kolejnych załamań ekonomicznych i społecznych nasi twórcy i twórczynie tworzyli dzieła wybitne i na stałe wpisane do światowego kanonu. Oglądając te filmy, od kluczowych dla szkoły polskiej lat 50tych i 60tych przez mega-produkcje lat 70tych po kino moralnego niepokoju lat 80tych, możemy przez ich pryzmat poznać zarówno kolejne prądy artystyczne jak i…obraz zmieniającej się rzeczywistości społeczno-ekonomicznej i produkcyjnej polskiego kina i co za tym idzie zyskujemy wgląd w polskie imaginarium kolejnych dekad. Historia naszej kinematografii to także historia polskich reżyserów i reżyserek.
W przeglądzie Krótka historia polskiego kina skupiliśmy się na prezentacji wybranych tytułów największych twórców i twórczyń głównego nurtu. Jak zmieniała się wrażliwość filmowców? czy czerpali oni z europejskiego i światowego kina czy tworzyli nową jakość? jak wpływały na nich zmiany społeczne i geopolityczne? w końcu: jak polskie kino rezonowało za granicami naszego kraju? Przegląd jest unikatową możliwością przypomnienia najważniejszych, poddanych cyfrowej rekonstrukcji, dzieł powstałych nad Wisłą na dużych, kinowych ekranach i poprzez nie zajrzenia pod podszewkę zmian, jakie zachodziły w ciągu kolejnych dekad PRLu.
Cykl 10 filmów ze wstępami w formie wykładu wideo prezentuje sylwetkę twórcy/twórczyni, wprowadza w tematykę dzieła, przybliża realia polityczno-społeczne jego powstania. Każdy wstęp zawiera też analizę formalna dzieła z naciskiem na scenariusz, sztukę operatorską, grę aktorską, montaż, scenografię i kostiumy. Wskazuje też aktualny wymiar dzieła i proponuje możliwe tropy interpretacyjne. Wstępy zrealizowane są w sposób przystępny, bardziej popularyzatorski niż akademicki osadzając poszczególne filmy w szerokim, kulturoznawczym kontekście.
LISTA TYTUŁÓW:
Popiół i diament – Andrzej Wajda 1958 LUTY
Pociąg – Jerzy Kawalerowicz 1959 MARZEC
Do widzenia, do jutra – Janusz Morgenstern 1960 KWIECIEŃ
Nikt nie woła – Kazimierz Kutz 1960 MAJ
Zezowate szczęście – Andrzej Munk 1960 CZERWIEC
Sanatorium pod klepsydrą – Wojciech Jerzy Has 1973 LIPIEC
Barwy ochronne – Krzysztof Zanussi – 1976 SIERPIEŃ
Aria dla atlety – Filip Bajon – 1979 WRZESIEŃ
Gorączka – Agnieszka Holland 1981 PAŹDZIERNIK
Przypadek – Krzysztof Kieślowski 1981 LISTOPAD
"Popiół i diament" – Andrzej Wajda 1958
Film Andrzeja Wajdy, laureata kilkudziesięciu prestiżowych międzynarodowych nagród filmowych, uhonorowanego Oscarem Amerykańskiej Akademii Filmowej, a także nagrodami Felix i Cezar za całokształt twórczości, laureata Złotej Palmy w Cannes i Złotego Niedźwiedzia w Berlinie. Laureat Platynowych Lwów za całokształt twórczości podczas Festiwalu Filmowego w Gdyni w 2005 roku. Film nagrodzony na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Wenecji w 1959 roku.
Uważany za najsłynniejszy polski film na świecie. Zaliczany do arcydzieł kina światowego, stanowiący apogeum „Polskiej Szkoły Filmowej”.
Żywiołowe kreacje Zbigniewa Cybulskiego oraz Ewy Krzyżewskiej, nagrodzonej Kryształową Gwiazdą przez Francuską Akademię Filmową. Adaptacja kontrowersyjnej powieści Jerzego Andrzejowskiego.
Maj 1945 roku, pierwszy dzień po zwycięstwie. Młodzi żołnierze AK otrzymują rozkaz zastrzelenia sekretarza partii, Szczuki. Maciek spotyka Krystynę, spotkanie to wywołuje w nim wątpliwości co do sensu dalszego trwania w antykomunistycznej konspiracji. Po wykonaniu wyroku, Maciek ginie na wysypisku śmieci. W tym samym czasie trwa świętowanie zakończenia wojny. Obraz konfliktów politycznych i moralnych z 1945 roku, ukazany w tragedii młodego żołnierza Armii Krajowej zmuszonego do wykonania rozkazu sprzecznego z jego sumieniem.